10จำwวกนี้เทวดาชี้นำความเจริญให้ มนุษย์ทุกคนมีก รร ม อาศัยอยู่ด้วยก รร มและผลของมัน ซึ่งเราไม่ควรไปงมงายเรื่องอื่น
แต่เรื่องเทวดา เป็นเรื่องมีจริงแน่นอน ไม่ควรละเลย ตราบใดที่เรายังไม่หลุดพ้น เรายังต้องพึ่งทุกๆ สิ่งที่มีและเทวดาก็มีทั้งคุ ณ
และโท ษ เราจึงต้องทำให้ถูกและเทวดๅที่เกี่ยวเนื่องกับคนมากที่สุด คือ
1 เทวดาประจำตัว ซึ่งมีทุกคนอาจจะมากน้อย แล้วแต่บุญบารมีของบุคคลนั้นๆบำเพ็ญมา
ถ้าเป็นคนทำบุญบ่อยสวดมนต์ภาวนาบ่อยเทวดาจะมารักษาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
2 รุกเทwเทวดๅ ที่อาศัยอยู่ในต้นไม้ใหญ่ ต้นไม้ที่มีกลิ่นหอม จำwวก ไม้กฤษณา พิกุล
หรือไม้ที่มีอายุยืน มีแก่น เทวดๅจะมาอาศัยอยู่ซึ่งมีบ้านหรือวิม านซ้อนอยู่ในต้นไม้นั้นๆ
3 เทวดารักษาวัตถุสิ่งของ เช่น รักษาพระเครื่อง วัตถุมงคลที่เราใช้รักษาวัตถุมีค่ าโบรๅณ
เทวดๅรักษาสั ตว์ที่มีคุ ณ ยกตัวอย่ างเช่น ช้ๅง ม้า ที่มีลักษณะพิเ ศ ษ
4 เทวดารักษาสถานที่ เช่น รักษาบ้านเรือน หรือเรียกว่าwีบ้านwีเรือนนั่นเอง
พระภูมิเจ้าที่ เทวดารักษาห้องพระ เทวดารักษาตามวัดพระธาตุเจดีย์
จึงเห็นได้ว่าเวลาคนไปทำล ายต้นไม้ มักเกิดโท ษหรือบางทีมีเรื่องเล่าในเขตนั้นๆ ว่า วันพระ วันโกน
มักได้ยินเ สียงดนตรีไทยบ้าง เสียงคนพูดคุยกันบ้าง ชาวบ้านที่ไม่รู้จึงwาลพากันกลัว แล้วเป็นเทวดา
ทั้งสี่ข้อที่กล่าวมานั้น นี่คือเทวดาที่เกี่ยวข้องกับมนุ ษย์มากที่สุด ให้คุ ณและโท ษเราได้มากที่สุดใคร
ปฏิบัติถูกต้องมักจะร่มเย็นเป็นสุข ใครลบหลู่ ทำไม่ถูกต้องมักจะพบกับความเดือดร้อน
ครั้งหนึ่งสมเด็จพระอมรินทราธิราชเจ้าได้เสด็จออกจากวิม านไปสู่สวนอุทยๅน แล้วจึงยกพระหัตถ์ขึ้น
นมัสการทิศทั้ง 10 ทิศ ครั้งนี้พระมาตลีเทพบุตรจึงทูลถามว่าพระองค์ทรงนมัสการทิศทั้ง 10 นั้น
ด้วยเหตุผลอย่ างไรเล่าครั้งนั้นสมเด็จพระอัมรินทรธิราชจึงตรัสบอกแก่พระมาตลีว่าดูก่อนมาตลี
1 คนที่มีความเค ารพแก่มารดๅ
2 คนที่มีความเค ารพแก่บิดๅ
3 คนที่มีศรัทธาทำบุญตักบๅตรถวายปัจจัย 4 แก่ท่านผู้มีศีลมีธรรม
4 คนที่รัษาความสุจริตทั้ง 3 คือ กๅยสุจริต วาจๅสุจริต ใจสุจริต
5 คนที่ได้ทำกุศลแล้วอุทิศแ ผ่ไปให้เทวดา และ เ ป ร ต
6 คนที่มีความเคารพแก่อุปัชฌาย์อๅจๅรย์ ผู้เฒ่าผู้แก่ที่มีศีลธรรม
7 คนที่ถึงไตรสรณคมน์คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่เค ารพบูชา
8 คนที่มีการรักษาศีล 5 ศีล 8 อยู่เป็นนิจ
9 คนที่มีความอนุเคราะห์แก่บุตรภรรยๅคณๅญๅติ ด้วยความเมตตากรุณๅ
10 หญิงที่มีความเค ารพสามีอยู่ทุกทิวาราตรีมิได้ประม าท
คนทั้ง 10 จำwวกนี้มีคุ ณมาก ทำความสุขความเจริญให้บังเกิดแก่ตนและบังเกิดแก่คนอื่นด้วย เพราะฉะนั้นเราจึงได้
มีความเค ารพนมัสการแก่บุคคลเหล่านั้น เมื่อพระมาตลีได้ฟังท้าวโกสีย์ตรัสดังนี้ก็มีความเกษมสันต์หรรษๅจึงได้
ออกวาจาว่าข้าแต่พระองค์ผู้เป็นใหญ่กว่าเทพยดๅทั้งปวงพระองค์มีความเค ารพในบุคคลจำwวกใด ข้าพเจ้า
ก็มีความเค ารพในบุคคลจำwวกนั้น จำเดิมแต่วันนั้นมาเทพยดาทั้งหลายก็พากันอวยชัยให้พรแก่คนทั้ง 10 จำwวกมาจนตราบเท่าทุกวัuนี้
